Όνειρα τραίνων - Denis Johnson
«Το δέντρο σου φερόταν σαν φίλος μόνο αν το άφηνες στην ησυχία του. Τη στιγμή που το πριόνι χάραζε το ξύλο, ξεκινούσε ο πόλεμος.»
«Το πρώτο φιλί τον έριξε βαθιά μέσα σε μια σήραγγα που τον οδήγησε μετά σ’ έναν κόσμο στον οποίο του φαινόταν ότι θα μπορούσε να τα καταφέρει – λες και μέχρι τότε προσπαθούσε σκληρά να πάει κόντρα στο ρεύμα και τώρα είχε γυρίσει και ακολουθούσε τη ροή του ποταμού. Πέρασαν ολόκληρο το μεσημέρι εκεί, να φιλιούνται ανάμεσα στις μαργαρίτες. Αισθανόταν υπέροχα και ένιωθε μέσα του το αίμα να σφύζει, σαν να ’ταν περισσότερο απ’ όσο άντεχε το σώμα του.»
«Δεν βρήκε πουθενά ούτε ίχνος της Βίβλου τους. Το γεγονός ότι ο Κύριος δεν μπόρεσε να προστατέψει ούτε καν το βιβλίο που περιείχε το Λόγο του, αποτελούσε για τον Γκρέινιερ απόδειξη ότι από εδώ είχε περάσει μια φωτιά πιο ισχυρή κι απ’ τον Θεό τον ίδιο.»
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αντίποδες, σε μετάφραση του Παναγιώτη Κεχαγιά.




Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου