Το πνεύμα των γονιών μου εξακολουθεί να ανυψώνεται μέσα στη βροχή - Patricio Pron

«Κάποτε είχα θελήσει να πιστέψω πως το ταξίδι μου δεν είχε επιστροφή γιατί δεν είχα σπίτι να γυρίσω εξαιτίας των ιδιαίτερων συνθηκών που βιώσαμε η οικογένειά μου κι εγώ για μια μακρά περίοδο, αλλά εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα πως είχα σπίτι και πως αυτό το σπίτι ήταν ένα σωρό αναμνήσεις και πως αυτές οι αναμνήσεις με συνόδευαν πάντα, λες κι ήμουν ένα απ’ αυτά τα ηλίθια σαλιγκάρια που ο πατέρας του πατέρα μου κι εγώ βασανίζαμε όταν ήμουν μικρό παιδί».

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος σε μετάφραση της Μαρίας Παλαιολόγου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις