Μέρες δίχως τέλος - Sebastian Barry

Μ’ άρεσε αυτή η ζωή. Να ξυπνάς με τον κόκορα και να κοιμάσαι με τις κότες. Να ζεις λες και δεν θα τέλειωνε ποτέ. Κι όταν θα ’ρχότανε το τέλος, θα το ’νιωθες σωστό και δίκαιο. Θα ’χε έρθει απλά η σειρά σου, θα ’χες ζήσει τη ζωή σου. Αυτή τη ζωή την καθημερινή, που ώρες ώρες τη φτύνουμε, σαν να ’τανε για πέταμα. Αλλά είναι ό,τι έχουμε και δεν έχουμε. Αυτή όλη κι όλη. Και είναι αρκετή.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος σε μετάφραση της Μαρίας Αγγελίδου.